در دل سرزمین چکمه‌ای، جزیره‌ای بزرگ پیش روی شماست، جزیره‌ای که به یکی از پایگاه‌های نظامی اصلی نازی‌ها تبدیل شده است و ماموریت شما به عنوان یکی از تک‌تیراندازهای مقاومت مردمی ایتالیا، تصرف و بازپس‌گیری این جزیره و پاک‌سازی آن از تک تک نیرو‌های نازی است. این مقدمه تقریبا الگو ثابت تمامی مراحل و ماموریت‌های چهارمین نسخه از سری بازی "اسنایپر الیت" است، سری بازی که تا به امروز هیچگاه نتوانسته که خود را فراتر از یک بازی خاص با طرفدارانی محدود ببیند اما حکایت نسخه چهارم چیز دیگری‌ست.

بازی با یک شعار مهم به ما معرفی شد، یعنی "به هر روشی که می‌خواهید بازی کنید" و می‌توان دستیابی به این شعار را بزرگ‌ترین دستاورد نسخه چهارم برای تبدیل شدن به بهترین نسخه این سری و یکی از بهترین شوترهای امسال دانست. الگو کلی تمامی مراحل بخش داستانی بازی تا حد زیادی مشابه نسخه‌های پیشین است، یعنی یک منطقه در پیش روی شما قرار می‌گیرد و در ادامه وظیفه دارید که این منطقه را از وجود نازی‌ها پاک‌سازی کرده و آنرا تصرف کنید. این الگو ساده در نسخه‌های پیشین در حد یک طراحی سطحی و فاقد عمق باقی ماند و تجربه آن بیشتر به مثابه یک ماد بود تا یک بازی کامل، اما احتمالا "اسنایپر الیت 4" یکی از بهترین نمونه‌های نسل هشتم در زمینه استفاده درست از پتانسیل سخت‌افزاری در تکامل و تعالی فرمول بازی است و این استفاده درست از سخت‌افزار، پتانسیل‌های فراوان این بازی را سرانجام شعله‌ور کرده است. به واسطه نسل جدید، محیط‌های بازی بسیار وسیع‌تر و پرجزئیات‌تر از پیش شده، تنوع مکان‌ها بالاست و در هر محیط شما با چندین هدف همزمان و ده‌ها دشمن پویا از لحاظ هوش مصنوعی مبارزه خواهید کرد.

افزایش وسعت محیط‌ها در کنار ارتقا هوش مصنوعی بازی، تجربه ایده کلی گیم‌پلی اسنایپر الیت را به شکل قابل توجهی متحول کرده است. در هر مرحله شما می‌توانید بازی را به چندین شکل مختلف و از راه‌های مختلف آغاز کنید، می‌توانید بازی را به شکل اکشن و یا مخفی‌کاری پیش ببرید و از لحاظ گستره‌ی انتخاب‌ها و شیوه نفوذ در دشمنان احتمالا با یکی از پویا‌ترین عناوین شوتر نسل هشتم طرف هستیم.

ساختار کلی لول دیزاین "اسنایپر الیت 4" تلفیقی از همان مدل پیشین فرانچایز در کنار دستاوردهای آثاری بزرگ این ژانر است. شاید بازی از لحاظ فنی، قدرت طراحی و البته هوش مصنوعی در حد استانداردهایی که عناوینی نظیر "فانتوم پین" ترسیم کردند، نباشد اما با در نظر گرفتن بودجه ساخت و ادعایی که بازی دارد می‌توان سطح آنرا مناسب ارزیابی کرد. نکته دیگری به بشدت به پویایی گیم‌پلی کمک کرده، افزایش تاثیرگذاری لوازم جانبی بخصوص مین و نارنجک حین نبرد است. شما با هر روشی که بخواهید می‌توانید حمله کنید، شما می‌توانید از همان آغاز از فاصله 100 متری دشمنان را هدف بگیرید، شما می‌توانید با نفوذ مخفیانه و بدون سر و صدا تک تک نازی‌ها را به هلاکت برسانید، شما می‌توانید یک سناریو حرفه‌ای و مسحورکننده را ترسیم کنید و زمانی که نازی‌ها با تانک‌ها و نفربرهای خود در حال گذر از خیابان هستند، مین‌های شما پذیرای آن‌ها شود و شما از دور نظاره‌گر قدرت کارگردانی خود باشید، در اسنایپر الیت 4 به واقع شما "به هر روشی که بخواهید می‌توانید بازی کنید!"

تجربه گیم‌پلی بازی بشدت سرگرم‌کننده و لذت‌بخش است و افزایش وسعت محیط‌ها و تبدیل شدن آن به یک اثر نیمه جهان‌باز، حس ماجراجویی جالبی را نیز در بازی دمیده که همراه با گرافیک بصری زیبای بازی بشدت تجربه گشت و گذار در جای‌جای مناطق ایتالیا را خاطره‌انگیز و لذت‌بخش کرده است.

در این بین کماکان افسوس بزرگی را باید پیرامون داستان بازی خورد، داستانی که عملا وجود ندارد و چیزی که از داستان در بازی روایت می‌شود صرفا یک بستر دکوری برای بردن گیمر به محیطی جدید برای اسنایپربازی است! شاید الگو قراردادن بازی مثل "دووم" می‌توانست برای اسنایپرالیت نمونه درستی باشد، بازی که تمرکزش را بر گیم‌پلی گذاشت اما به هیچ عنوان داستانی بدی نیز ارائه نداد. در هر صورت اسنایپرالیت 4 در زمینه گیم‌پلی به اوج بلوغ خود رسیده است و اکنون دیگر بازی به حدی رسیده که پای خود را فراتر از ایده‌های ساده ببرد و در بخش‌های دیگر هم برای بزرگان این ژانر خودی نشان دهد، هر چند در نگاه منصفانه به بازی نباید فراموش کنیم که سازندگان نه تجربیات امثال DICE‌ را دارند و نه بودجه کلان Infinite Ward و براساس رقابت بی‌رحمانه‌ای که در این ژانر شاهد هستیم، اسنایپر الیت 4 یک دستاورد بزرگ برای سازندگانش محسوب می‌شود.

یکی از نکاتی که بشدت در نسخه چهارم از آن لذت بردم، تنوع بالا بخش‌های مختلف بازی بود. یکی از بخش‌های جانبی Survival است که نمونه آنرا به وفور در اثار اکشن مشاهده کرده‌ایم، بخشی که طراحی آن مبتنی بر تقابل ما با چندین موج از دشمنان است که در این نسخه به زیبایی طراحی شده است. نکته‌ای که این بخش را از سایر عناوین متمایز می‌کند این است که در بخش Horde بازی "گیرز اف وار" و یا "کال اف دیوتی" تاکید اصلی دفاع از یک مقر در برابر موجی از دشمنان است اما در اسنایپر الیت 4 یک منطقه وسیع پیش‌روی شماست و در بسیاری از اوقات اصلا نیازی نیست شما در جای ثابتی باشید و می‌توانید به وفور دشمن را دور بزنید. این موضوع باعث شده که ایده کهنه Survival در قالبی نو ارائه شود که تجربه آنرا بسیار جالب کرده است. بخش چندنفره رقابتی هم دقیقا چنین خصلتی دارد و شما ازادی عمل فوق‌العاده‌ای برای بازی به سبک‌های مختلف دارید. می‌توانید یک اسنایپر تنها باشید و در یک گوشه مپ منتظر شکار بمانید، می‌توانید اسلحه‌های اتوماتیک را بردارید و به شکل اکشن به دل دشمن بزنید و یا می‌توانید به شکل مخفی‌کاری با دوستان خود دشمن را دور زده و آن‌ها را غافلگیر کنید. خوشبختانه طراحی‌ مپ‌های بازی خیلی خوب انجام شده و از طرفی بدلیل اینکه تمامی بازیکنان درون زمین افراد آنلاین هستند و خبری از مشکلات هوش مصنوعی نیست، دیگر وارد کارزار واقعی نبرد اسنایپرها شده‌ایم.

اما با این وجود باید اعتراف کرد در بسیاری از اوقات بخصوص در مپ‌هایی که کوچک‌تر هستند، بخش رقابتی بازی از اسنایپرالیت بیشتر به نبردهای کلاسیک نفر به نفر COD و MOH شباهت پیدا می‌کند و هر چقدر هم ماهر باشیم در فواصل نزدیک استفاده از یک رایفل منطقی‌تر از اسنایپر است. اما بزرگ‌ترین چیزی که به بخش مولتی‌پلیر بازی لطمه می‌زند، سرور و Matchmaking نه‌چندان مطلوب بازی است که هم با سرعت کمی بازیکن آنلاین پیدا می‌کند و هم درون بازی کسانی که پینگ نامناسبی دارند، عملکردشان برای سایرین همراه با لگ نمایش داده می‌شود و این عذاب بزرگی در یک بازی آنلاین شوتر است!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: